ดาร์กเว็บคืออะไร?

เรากำลังจะเปิดโปงแง่มุมที่ไม่น่าพิสมัยนักบนโลกอินเตอร์เน็ตให้คุณรู้

ดาร์กเว็บนั้นดาร์กสมชื่อ มันหมายถึงเว็บส่วนหนึ่งในอินเตอร์เน็ตที่มองไม่เห็นและไม่อาจเข้าถึงได้ผ่านวิธีการค้นหาแบบปกติ ซึ่งเจ้าส่วนที่ “ซ่อน” อยู่นี้ จะสามารถเข้าถึงได้ผ่านการเปิดใช้ VPN บนเว็บเบราว์เซอร์พิเศษอย่าง The Onion Router (Tor) เท่านั้น

ในขณะที่เว็บลับหลายเว็บให้บริการแบบง่ายๆ ด้วยการตั้งค่าความเป็นนิรนามหรือความปลอดภัย ดาร์กเว็บกลับมีชื่อเสียงอันย่ำแย่ เว็บไซต์ดังกล่าวมักถูกใช้ในการทำเรื่องผิดกฎหมายหรือเป็นที่อยู่ของตลาดมืด และมักถูกใช้โดยบุคคลที่ต้องการหลบเลี่ยงการเพ่งเล็งจากเจ้าหน้าที่รัฐหรือผู้ให้บริการอินเตอร์เน็ตของตน

ดาร์กเว็บทำงานอย่างไร?

ดาร์กเป็นส่วนหนึ่งของดีพเว็บ (Deep Web) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเว็บไซต์ประเภทที่กิจกรรมการเคลื่อนไหวของผู้ใช้จะไม่ถูกบันทึกไว้ในระบบค้นหา ตั้งแต่กิจกรรมอย่างการทำธุรกรรมออนไลน์ไปถึงบริการด้านอาชญากรรมที่ถูกซุกซ่อนอยู่ ด้วยเหตุนี้ มันจึงสามารถเข้าถึงได้ผ่าน URL ทางตรงหรือผ่านทาง IP เฉพาะเท่านั้น

โดยปกติแล้ว คำว่าดาร์กเว็บและดีพเว็บมักถูกใช้เรียกรวมๆกันไป แต่อย่างไรก็ตาม ดีพเว็บนั้นหมายถึงเพียงเว็บไซต์ที่ไม่ถูกบันทึกไว้ในระบบค้นหา ซึ่งอาจเป็นฐานข้อมูลของรัฐบาล ฐานข้อมูลการวิจัยเชิงวิชาการหรือบริการคุ้มครองรหัสผ่าน แต่ดาร์กเว็บนั้น มันดาร์กกว่า….มากๆ

ดาร์กเว็บทำงานอยู่บนเครือข่ายซ้อนทับที่วางอยู่เหนือพื้นฐานตรรกะทั่วไปของอินเตอร์เน็ต เครือข่ายดังกล่าวก่อร่างขึ้นมาจากเครือข่ายเว็บลับที่จงใจซ่อนไว้ด้วยการเข้ารหัสอย่างแน่นหนา จนทำให้การเข้าถึงเว็บไซต์เหล่านี้ไม่มีทางเป็นไปได้ นอกจากจะใช้ซอฟต์แวร์เฉพาะทางในการเข้าถึง

เครือข่ายเหล่านี้เป็นได้ทั้งเครือข่ายเล็ก ๆ ระหว่างเพื่อน หรือเครือข่ายส่วนตัวที่มีขนาดใหญ่ขึ้นมาอย่างเครือข่ายที่ดำเนินการโดยหน่วยงานรัฐ หรือเป็นเครือข่ายที่ดำเนินโดยปัจเจกที่มุ่งเน้นความเป็นส่วนตัว ทั้งหมดดำเนินอยู่บนฐานของการมีเว็บไซต์ที่อยู่นอกสายตาเจ้าหน้าที่และผู้ให้บริการอินเตอร์เน็ตนั่นเอง

เราจะเข้าถึงดาร์กเว็บได้อย่างไร

ถ้าคุณอยากเข้าถึงด้านมืดของโลกอินเตอร์เน็ต คุณต้องใช้เบราว์เซอร์เฉพาะ เบราว์เซอร์ที่นิยมใช้เข้าดาร์กเว็บมากที่สุดคือ Tor ซึ่งไม่เพียงแต่เข้ารหัสการเคลื่อนไหวของผู้ใช้ แต่ยังซ่อน IP ของเครื่องไว้ภายใต้จำนวนชั้นโหนด (node) มากมายที่ Tor เรียกว่าเป็น “ชั้นหัวหอม”

‘ชั้น’ เหล่านี้คือเซิร์ฟเวอร์ตัวแทนซึ่งดำเนินการโดยอาสาสมัครนับพันทั่วโลก และทำให้การระบุ และติดตาม IP ผู้ใช้ในดาร์กเว็บนั้นเป็นไปไม่ได้อย่างสิ้นเชิง

วิธีการดังกล่าวหมายความว่า Tor ไม่ใช่วิธีที่รวดเร็วนักในการท่องดาร์กเว็บ คุณต้องรู้อยู่แล้วว่าตัวเองจะเข้าเว็บไซต์ไหนมากกว่าจะไปคุ้ยเว็บเอา แต่วิธีการนี้ปลอดภัย และทำให้เว็บไซต์ที่โดยปกติแล้วมักซ่อนไว้ถูกเปิดเผย

ยังมีเบราว์เซอร์ทางเลือกอื่นอย่างเช่น 12P และ Freenet แต่ Tor ถูกใช้อย่างแพร่หลายที่สุด

มีอะไรอยู่ในดาร์กเว็บ?

ทุกอย่างที่คนทำต้องการ ด้วยความที่ดาร์กเว็บอยู่นอกสายตาของกฎหมายและผู้ให้บริการอินเตอร์เน็ต นี่จึงทำให้มีกิจกรรมผิดกฎหมายมากมายอยู่ในเว็บ ตั้งแต่ซื้อปืน ค้ายา ไปจนถึงให้ความสนับสนุนแผนก่อการร้ายและจ้างวานฆ่าคน

โดยหลักแล้ว ดาร์กเว็บคือด้านมืดของอินเตอร์เน็ต แต่ในอีกแง่หนึ่ง มันก็สามารถเป็นพื้นที่ปลอดภัยสำหรับ ‘นักเปิดโปงความทุจริต’ ในการพูดคุยกับนักข่าว โดยรัฐบาลซึ่งใช้กำลังข่มเหงหรือองค์กรที่กระทำทุจริตไม่สามารถเจอตัวคนเหล่านั้นได้

ดาร์กเว็บเป็นได้ทั้งข้อมูลหายากซึ่งไม่ถูกโพสต์ลงเว็บไซต์กระแสหลัก หรือเป็นได้แม้แต่ช่องทางที่เว็บไซต์ถูกกฎหมายทั่วไปใช้ในการให้บริการความเป็นส่วนตัวระดับเฉพาะ เช่น เฟสบุ๊คที่มีช่องทางดาร์กเว็บในเครือข่ายสังคมตนเอง

ดาร์กเว็บเป็นสวรรค์ของอาชญากรไซเบอร์หรือเปล่า?

ไม่เชิง ดาร์กเว็บเป็นแบบนั้นได้ แต่ก็เป็นที่ปลอดภัยสำหรับผู้เปิดโปงความทุจริตที่ทำตัวนิรนามบนโลกออนไลน์ได้เช่นเดียวกัน หนำซ้ำการซ่อน IP ยังทำให้มัลแวร์ติดคอมพิวเตอร์ได้ยากมากขึ้น ทว่าก็มีบริการซ่อน IP ให้ใช้มากมายบนเว็บไซต์ธรรมดา ไม่จำเป็นต้องถึงขั้นใช้ดาร์กเว็บ แต่ดาร์กเว็บก็มีส่วนช่วยแฮคเกอร์และเหล่าอาชญากรไซเบอร์อยู่ดี ซ้ำยังเต็มไปด้วยนักต้มตุ๋น และเนื้อหาผิดกฎหมายมากมายที่เข้าถึงได้ง่ายๆ

หากคุณอยากลองเข้าเว็บพวกนี้ดูก็ต้องระวัง ถ้ายังอยากเป็นพลเมืองดีในสายตากฎหมายอยู่ คุณไม่ควรท่องดาร์กเว็บในที่ทำงานหรือในที่สาธารณะที่มีคนมากมายพร้อมจะแอบส่องหน้าจอของคุณโดยเด็ดขาด

ที่มา: https://bit.ly/33spe1y